استعدادیابی در هندبال با تأکید بر پارامترهای بیومکانیکی، آنتروپومتریکی، فیزیولوژیکی و روانی

هدف از انجام این تحقیق استعدادیابی در هندبال باتأکید بر پارامترهای بیومکانیکی، آنتروپومتریکی، فیزیولوژیکی و روانی بود. 20 ورزشکار نخبه هندبالیست(با سن 25/1±15/20 سال) در تحقیق حاضر شرکت کردند. ویژگی های دامنه حرکتی مفاصل و تعادل ایستا و پویا در بخش بیومکانیکی و ویژگی های سن، قدایستاده، قد نشسته، وزن، طول دو دست، عرض شانه، محیط، طول، و قطر اندامها در بخش آنتروپومتریکی اندازه گیری شد. به علاوه ویژگی های توان و استقامت عضلات پا، سرعت، چابکی، توان هوازی و بی هوازی و انعطاف پذیری در بخش فیزولوژیکی و 6 عامل اعتماد به نفس، انگیزش، تصویر سازی ذهنی، کنترل حالت های روانی، هدف چینی و تمرکز در بخش روانی بوسیله پرسش نامه روانی(sasi psych) اندازه گیری شد. سپس با استفاده از روش آماری pca مولفه های اصلی بعد از محاسبه واریانس در هر بخش استخراج شد( 0/05?p). نتایج نشان داد که ویژگی های انحراف مچ دست به سمت زند زیرین وزبرین، فلکشن مچ دست، فلکشن ران، پلانتار فلکشن و فلکشن جانبی کمر (راست)، در بخش بیومکانیکی و پارامترهای درصد چربی بدن، محیط کف پا، قطر مچ پا، محیط ساعد، محیط ران در قسمت میانی، طول استخوانهای ران و ساق پا در بخش آنتروپومتریکی و همچنین در بخش فیزیولوژیکی پارامترهای سرعت، چابکی، انعطاف تنه به جلو و توان بی هوازی و در نهایت ویژگی های انگیزش و تصویر سازی ذهنی در بخش روانی در هندبالیست های نخبه از سایر پارامترهای اندازه گیری شده برجسته تر می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده می توان از پارامترهای بدست آمده در این تحقیق در فرآیند استعداد یابی در هندبال استفاده نمود.